Dyscyplinarne zwolnienie z pracy jest najcięższą sankcją wymierzaną przez pracodawcę

Jeśli pracownik naruszy obowiązki w sposób, który uzasadnia dyscyplinarkę, szef nie może odwlekać decyzji o wyciągnięciu konsekwencji. Na jej podjęcie ma tylko miesiąc.

Jeśli pracodawca będzie przeciągać zastosowanie sankcji, może utracić prawo do rozwiązania umowy w trybie dyscyplinarnym. Przedłużanie podjęcia decyzji może skończyć się też tym, że gdy termin zostanie przekroczony – pracownik po złożeniu odwołania zostanie przywrócony do pracy lub sąd zasądzi od pracodawcy odszkodowanie. W myśl art. 52 § 2 kodeksu pracy rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Ten pozornie prosty przepis budzi tak dużo wątpliwości interpretacyjnych, że doczekał się niezmiernie bogatego orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Gdy pracodawca działa szybko a czyn, który pracownik popełnił, jest oczywisty, nie ma problemu z ustalaniem terminu. Pierwsze pojawiają się, gdy szef musi ustalić, czy zachowanie było na tyle naganne, że spełniało warunki do rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Jak ustalić początek biegu terminu?

W kilku najnowszych orzeczeniach Sąd Najwyższy przypomniał, jak należy ustalać początek biegu miesięcznego terminu w takich przypadkach. W postanowieniu z 24 lipca 2024 r. (sygn. I PSK 85/23) wyjaśnił, że o uzyskaniu przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy można mówić dopiero, gdy różnego rodzaju informacje, docierające do pracodawcy, są na...